Bolivian city hopping

Bolivian city hopping

Vanuit Santa Cruz zijn wij met de bus naar Cochabamba gegaan, een rit van op papier 10 uur. Gelukkig arriveerde we al na 12 uur in de buurt van de bus terminal in Cochabamba.  We stopten op ongeveer 200 meter van de bus terminal. Aldaar wist een Brits/Boliviaanse man ons te vertellen dat we beter konden uitstappen, omdat het anders nog een uur of 2 zou duren alvorens we bij de bus terminal zouden zijn. Alle bussen zouden namelijk filerijden tot en met de busterminal. Hij vertelde meteen dat dit geen veilige buurt was in het donker. Gelukkig was hij zou vriendelijk ons mee te nemen naar een taxi en samen met ons richting het hostel te gaan. Hij wilde zelfs niet dat wij de taxirit betaalde. Door dit soort dingen, voel je toch dat er hoop is voor de mensheid.

In Cochabamba zijn wij twee dagen gebleven en hebben vooral beetje door de stad gelopen en verder niet heel veel gedaan. Voor ons was Cochabamba niet heel boeiend, maar eerlijk gezegd hebben we ook niet veel moeite gedaan om er iets van te maken in Cochabamba. 

Vanuit Cochabamba zijn wij met een busrit van zowel op papier als in de praktijk 7 uur naar La Paz gegaan. Meteen bij aankomst moesten we wennen aan La Paz, wat is het hier enorm druk. Een bijna continue chaos. Toch wen je hier vrij snel aan en konden wij ons moeiteloos aanpassen aan de drukte in La Paz. 

De volgende dag zijn wij een rondje gaan maken met de telefericos. Dit netwerk van kabelbanen werd in 2014 geopend en bestaat uit 9 verschillende lijnen, variërend in lengte van 2,4 km tot 4,7 km. In ongeveer 1,5 uur en voor 18 Bolivianos (€ 2,30) per persoon hebben wij een rondje gemaakt via 7 verschillende lijnen, waarbij je prachtige uitzichten hebt over La Paz.

De volgende dag besloten wij op aanraden van vrienden van Marijn de “free walking” tour te doen. Hij is officieel niet meer gratis, omdat dat vanuit de regering niet meer mag. De walking tour was ontzettend leuk en we hebben ook enorm veel geleerd over (de geschiedenis van) La Paz en Bolivia. Met deze tour zijn wij onder andere langs de befaamde witch market gelopen. In deze straat zitten winkeltjes gevestigd vanuit Indigenous geloofsovertuigingen. Het meest opmerkelijke dat je in deze winkeltjes kan kopen zijn lama foetussen, deze worden gebruikt bij verschillende rituelen. Ze brengen bijvoorbeeld geluk als je ze onder je huis begraaft. Een heel bijzonder verhaal is het verhaal van de San Pedro gevangenis, waar geen bewakers binnen zitten en je tot 2008 tours kon doen. Deze tours kunnen nog steeds, maar zijn tegenwoordig wel illegaal en onveilig. Wil je hierover meer weten, lees dan het boek Marching Powder, dit gaan wij zeker doen namelijk.

De volgende ochtend zijn wij met de bus van La Paz, naar Copacabana (Bolivia) gegaan, omdat wij een dagje naar Isla del Sol wilden. In Copacabana laten wij onze backpacks achter en zijn wij met de boot over het Titicacameer, het grootste meer van Zuid-Amerika en het hoogste commercieel bevaarbare meer ter wereld, naar Isla del Sol gevaren.

Aangekomen op Isla del Sol liepen we via de eerste Inca ruïnes van onze reis het eiland op. Het eiland is groen, smal maar nog redelijk lang. Kenmerkend voor het eiland is dat er geen auto’s mogen rijden, dus alles vervoeren dat aankomt per boot gaat dus met …..Ezels! 

We waanden ons een flink aantal jaar terug in de tijd en hebben met volle teugen genoten! 

Van meerdere mensen hebben wij het advies gekregen om op het eiland van noord naar zuid te lopen. Dit wilden wij dan dus ook heel graag, maar helaas blijkt dat er sinds twee jaar een conflict is tussen noord en zuid dus dat wij deze route niet mogen lopen. Het is voor ons onvoorstelbaar dat zo’n kleine leef oppervlakte een conflict kan heersen dat al sowieso twee jaar nu duurt. 

Ons hostel ligt op het eiland vrijwel bovenaan de berg. Dit was een behoorlijke exercitie om te komen, aangezien Isla del Sol rond de 4.000 meter ligt. De dag van aankomst zijn wij richting het einde van de dag naar een uitzichtpunt gelopen, waarvandaan wij zowel noord als zuid zagen liggen. Dit heeft ons weer flink wat mooie kiekjes opgeleverd: 

Na een koude, maar prima nacht in het fijne hostel zijn wij de volgende dag lekker over het eiland gaan struinen. Het was die dag zonniger dan de eerste dag, en met het zonnetje erbij lijkt het eiland nog net iets mooier! 

In tegenstelling tot met de Uyuni tour gaat de hoogte bij ons beiden best goed! Op alleen wat hoofdpijn na hebben we geen klachten (zolang wij uiteraard alles in de eerste versnelling doen). 

Om half 4 moesten wij terug zijn bij de haven, om terug te varen naar Copacabana. Hier aangekomen zijn wij snel naar het restaurant gelopen om onze backpacks op te halen en vrijwel direct is de bus naar de grensovergang met Peru vertrokken. Hoe deze rit én onze eerste nachtbus ons is bevallen vertellen wij in onze volgende blog! 

Liefs Carmen & Marijn