Hiking & Chill

Hiking & Chill

Ondanks dat wij alweer twee weken terug zijn in Nederland, hebben jullie nog wel de laatste weken van onze reis tegoed. Zoals in de laatste blog te lezen was vertrokken wij op 8 juli samen met Loes en Fenna richting Santa Marta. Na een prima busrit van ongeveer 5 uur kwamen wij aan in Santa Marta. Na nog een korte taxirit van 20 minuten kwamen we aan bij ons hostel. We hadden met name voor dit hostel gekozen vanwege het zwembad, om daar een dag lekker te chillen alvorens we de dag erna door zouden gaan naar Costeño beach. Bij aankomst bleek echter dat het zwembad in onderhoud was, dus dat we daar geen gebruik van konden maken. Gelukkig hadden we een kamer geboekt mét bad! Dus, zo dachten wij, dan laten wij het bad volstromen met koud water (warm water was er toch niet) en dan koelen we daar in af. Helaas bleek onze kamer ook geen bad te hebben, dus tot zo ver onze afkoelingsmogelijkheden. De eigenaar, die zelfs redelijk Nederlands sprak (hij had een paar jaar op Aruba gewoond), was zo vriendelijk om ons een deel van het geld voor de overnachting terug te geven.

Gelukkig was het die dag maar 42 graden in Santa Marta, dus besloten wij een beetje in de airco van ons hostel te blijven hangen. In de avond was er echter een stroomstoring in Santa Marta, waardoor de airco het dus ook niet deed. Wat bij 42 graden inhoudt, dat je bij het optillen van je vinger al in zweten uitbrak..

De volgende dag vertrokken wij met de bus naar Costeño beach. Ter compensatie voor de dag ervoor, hadden ze de airco in de bus dermate hoog gezet dat het met name voor Carmen rillen van de kou was. Het is ook nooit goed.. Gelukkig was het maar een busritje van een uur. Na uitgestapt te zijn, stapten wij op een motortaxi, die ons in 10-15 minuten via een zandweggetje naar ons hotel brachten. Wij sliepen bij Costeño Tented lodge. Nu denken jullie dat wij wellicht in een tent hebben geslapen, maar dan moeten wij jullie teleurstellen: we hadden een heerlijke cabin met privé badkamer en al. De rest van de dag hebben wij lekker bij het strand gechilled en in de avond nog een heerlijke cocktail gedronken.

Wij gingen met name naar Costeño beach omdat het dicht bij het Tayona nationaal park ligt en de volgende dag besluiten wij dan ook naar het park te gaan. Het park heeft twee ingangen, namelijk El Zaino (de hoofdingang) en Calabazo. Vanaf El Zaino is het ongeveer 1,5 uur lopen naar de stranden en dit is wat de meeste mensen doen en lopen dan dezelfde weg terug. Wij kozen uiteraard voor de langere route die start bij Calabazo, zodat je een soort rondje loopt in plaats van dezelfde weg heen en terug. Dit was ongeveer een wandeling van 3 uur richting de stranden, waarbij je nauwelijks mensen tegenkomt, wat het (voor ons) extra leuk maakte. Tijdens de wandeling zien wij veel mooie natuur en zelfs brulapen.

Het is wel erg warm en we zweten dus behoorlijk, daarom is het eerste strand, Playa Nudista, een welkome beloning. We nemen hier een overheerlijke duik in het prachtige azul blauwe water en een duik in de zee was nog nooit zo lekker.

Na heerlijk genoten te hebben van playa nudista vervolgen wij onze weg richting het meeste bekende strand van Tayrona park, namelijk Cabo San Juan. Wij moeten eerlijk toegeven dat dit het mooiste strand van het park is, maar omdat het er zwart zag van de mensen besloten wij om hier niet te gaan zwemmen, maar door te lopen naar het volgende strand. Bij Cabo San Juan is er ook de mogelijkheid om te overnachten in het park, maar wij hadden besloten dit niet te doen. Je kan hier namelijk of tegen de hoofdprijs een hangmat boeken zónder klamboe. Of een tent, maar in de 35 graden leek ons dat niet heel aantrekkelijk.

Na een klein stukje lopen komen wij aan bij Playa la Piscina, wederom een heerlijk strandje en in verhouding niet zoveel mensen. Je raadt het al, hier zijn wij wel een tijdje gebleven.

Na een uur of 2 bij het strand te hebben gelegen, liepen wij via de route die leidde naar de hoofdingang terug. Hier komen wij veel meer mensen tegen, maar ook dit is een leuke wandeling, hoewel minder uitdagend dan onze heenweg. Bij de ingang zijn wij op twee motors gestapt terug naar ons hotel. In de avond hebben wij ons beloond met een heerlijke cocktail aan het strand.

De volgende dag had Carmen een facetime gesprek met een recruitment bureau, want gezien het einde van onze reis naderde, moest er ook weer een beetje aan werk gedacht worden.

Vervolgens kiezen wij, na de “zware” wandeling van de dag eerder, ervoor deze dag helemaal niks te doen en gewoon bij het strand te blijven. Oftewel een dag liggen in de hangmat en bij het strand met af en toe even een duikje in de zee of het zwembad. Ja het was zoals het klinkt, zwaar afzien.

De ochtend erna nog een beetje aan het strand gechilled en na de lunch met motoren, een bus en daarna een taxi naar Minca gegaan. In Minca nog een motortaxi genomen richting onze overnachtingsplek: Finca San Rafael. Een finca is Spaans voor boerderij en hier verbouwden ze koffie en cacao. Deze plek was echt prachtig met een zwembad en een schitterend uitzicht.

Als eerste namen wij een heerlijke duik in het zwembad, waar we Chris en Carola, een Duits stelletje, leerde kennen. Nadien gingen Chris en Marijn op een gehuurde motor (van de finca) terug naar Minca om de nodige boodschappen in te slaan. Vervolgens bij de finca avond gegeten en daarna op tijd naar bed gegaan.

De volgende ochtend liepen wij samen met Chris en Carola naar een uitzichtpunt, op ongeveer 30 minuten omhoog wandelen vanaf de finca. Bij het uitzicht punt bleek dat van beide camera’s (binnen 2 minuten na elkaar) de sd kaarten vol zaten. Gelukkig waren we zo slim geweest de reserve mee te nemen. Wij vonden het toch wel bijzonder dat wij blijkbaar met beide camera’s nagenoeg hetzelfde aantal foto’s hadden genomen.

Nadien weer een heerlijke duik in het zwembad genomen. Na de lunch besloten we naar Minca zelf te lopen, een wandeling van ongeveer 40 minuten. Na daar even rondgelopen te hebben en een ijsje te hebben gegeten, zijn wij met z’n vieren weer terug gegaan naar de Finca. Hier hebben we nogmaals een duik genomen in het zwembad en biertjes gedronken in en om het zwembad.

Een Ierse man, die vlakbij woonde organiseerde die avond een barbecue (bij onze finca) voor een ieder die daar zin in had en omdat ons dat leuk en gezellig leek, sloten we daarbij aan. Hoewel het vlees wat te wensen overliet, was het wel erg gezellig.

De laatste volledige dag in Minca stond in het teken van wandelen, heel veel wandelen. Wij hebben in totaal een uur of 6 gewandeld (de stops niet meegerekend). We begonnen, wederom samen met Chris en Carola, met lopen richting Minca, waar de dames een kop koffie gedronken hebben. Vervolgens liepen we eerst naar de Marinka waterval, waar we ook een duik namen in het (ijs)koude water.

Vervolgens zijn we doorgelopen naar Casa Elemento, een hostel met een enorme hangmat. Wij waren net aangekomen toen het met bakken uit de lucht kwam. Wij zijn gaan lunchen bij Casa Elemento en hebben de regenbui afgewacht. Wij zijn gezien de muziek die daar constant opstond, blij dat wij hier niet sliepen, maar geven toe dat het wel een prachtig uitzicht is vanaf de hangmatten. Omdat het voordat wij de hangmat opgingen zo hard regende, hadden wij ook nog geluk dat het niet overspoeld werd met toeristen.

Na de lunch en regenbui vervolgden wij onze weg richting Los Pinos, van waar weer een mooi uitzicht was. Wij werden tijdens dit stuk vergezeld door een hond, die bij Casa Elemento bij ons was aangesloten. Deze hond wachtte continu op ons en blafte zelfs tegen motoren die wij tegenkwamen. Na Los Pinos zijn wij nog een klein stukje doorgelopen en hebben toen een taxi teruggepakt naar Minca. In Minca hebben wij weer een ijsje gegeten om daarna terug te lopen richting onze finca. Daar heeft Marijn nog een duik in het zwembad genomen en hebben Carmen en Carola gekookt.

De volgende ochtend hebben we onze spullen gepakt en zijn we met behulp van een muilezel (die onze backpacks droeg) naar Minca gelopen en in de bus gestapt voor onze laatste paar avonturen. Maar hier lezen jullie over in onze allerlaatste blog. In de blog zal ook de oplossing van de betekenis van Marijn zijn tatoeage en de winnaar van de prijsvraag bekend worden gemaakt! Wie, o wie.. ?

Liefs Carmen en Marijn