Cruising down Galapagos 

Cruising down Galapagos 

Vanuit betrouwbare bronnen hebben we begrepen dat sommige van jullie niet kunnen wachten op Galapagos-blog II. Wij zullen jullie dan dus ook niet langer in spanning houden!

Dag 7 (9 juni); (middag) Om 12 uur werden wij verwacht op de pier, dus echte Nederlanders als wij zijn, stonden wij daar netjes om kwart voor 12 te wachten (stiekem ook omdat we gewoon niet meer konden wachten). Nadat het 12 uur was geweest en er wel een andere groep verscheen op de pier, hebben wij bij verschillende mensen navraag gedaan over waar onze groep zou zijn. Wat bleek? Wij vroegen dit onder andere aan de kapitein. Een flinke geruststelling dus, want zonder kapitein vertrekt de boot zeker niet. Uiteindelijk stapten wij rond half 1 op de boot Xavier III (G Adventures). Na een korte uitleg over de boot en de werkwijze werden wij naar onze cabine toegebracht. Deze bevond zich op de benedenverdieping, cabin nummer 4. 

Nadat wij ons geïnstalleerd hadden stond daar het lunchbuffet op ons te wachten. Naast dieren spotten en snorkelen is eten ook een van de grootste bezigheden op de cruise geweest. Het was echt afzien. 

Na de lunch voeren wij een klein stukje richting Isla Lobos. Op dit eiland hebben wij de eerste wandeling gemaakt waarbij wij diverse dieren hebben gespot: 

Tijdens deze eerste wandeling legde onze gids uit dat ze zo veel mogelijk de natuur hun gang willen laten gaan. Dus dat alleen dieren die door menselijk toedoen schade oplopen, worden geholpen. Met deze uitleg op zak werd de wandeling vervolgd en ontdekt Carmen opeens onder een kleine mangrove een baby zeeleeuw met een masker (om te snorkelen) om zijn nek. De baby leek gelukkig in goede gezondheid; het dronk op dat moment nog tevreden bij zijn mama. Omdat echter een masker wel door menselijk toedoen is, zijn er later die middag medewerkers van het nationaal park aangemeerd om de baby te ontdoen van dit masker. Hierbij moesten, hoorden wij achteraf, zowel de baby en moeder verdoofd worden omdat zij in eerste instantie te veel in paniek raakten. 

Na deze drylanding hebben wij ons op de boot klaargemaakt voor onze eerste deep sea snorkel bij Isla Lobos. Zoals de naam al doet vermoeden is de kans hier groot dat je met zeeleeuwen kunt snorkelen. Deep sea snorkel betekent dat je vanaf de dinghy met snorkelspullen en al in het water springt en gelijk start met snorkelen. Voordat wij echter het water in mochten springen controleerde onze gids wel of het alfa mannetje (zeeleeuw) niet de wacht aan het houden was. Deze mannetjes kunnen wat agressiever zijn om de jongen te beschermen. Hoewel wij uiteindelijk bij deze snorkeltocht niet veel zeeleeuwen zien, worden wij een aantal keer vergezeld door een jonge zeeleeuw. Deze wilde spelen, heel erg graag! Hij is een aantal keer razendsnel aankomen zwemmen tot letterlijk 5 centimeter voor ons masker en heeft ook geknabbeld aan Carmen haar flipper.  

Nadat wij terug aan boord kwamen stond er een snack op ons te wachten. Naast de drie maaltijden op de boot kregen wij namelijk elke ochtend rond 10/11 uur en 5 uur ’s middags een snack geserveerd. Nee, verhongerd zijn we zeker niet. In de avond zijn wij gaan varen naar Isla North Seymour. Tijdens de nacht hebben wij stilgelegen.

Dag 8 (10 juni); De volgende ochtend startten wij om 7 uur met het ontbijt, waarna we om 8 uur met de dinghy naar North Seymour zijn gevaren voor een dry landing. Ook hier treffen wij een aantal fregatvogels aan, blue footed boobie’s maar ook landleguanen! Zie onderstaand dit prachtige dier: 

Oh, en ja we hebben ook zeeleeuwen en zeeleguanen gezien.

Na de snack op de boot zijn we daarna weer voor een deep sea snorkel weggebracht, ook rondom North Seymour. Tijdens deze tocht begaf helaas onze onderwatercamera het, welke wij speciaal voor Galapagos hadden gekocht.. Hoe gek dit ook mag klinken voor een onderwatercamera: er is water aan de binnenkant gekomen, waardoor van alles het begaf. Het was een leuke snorkeltocht, hoewel we niet heel veel onderwaterleven hebben gezien. Behalve uiteraard een zeeleeuw! 

Na een lunch en een rustmomentje zijn we in de middag eerst op zoek gegaan naar pelsrobben. Dit is de tweede zeeleeuw soort die op Galapagos voorkomt. Tijdens deze zoektocht hebben wij geluk! De gids weet er twee te spotten, waarvan er eentje ook nog enigszins fotogeniek vast te leggen is: 

Na deze zoektocht vervolgen wij de route naar Isla Mosquera voor een wetlanding (aankomst met je voetjes in het water). Dit is een erg klein eilandje, bijna niets anders dan een zandbank. Het leukste op dit eiland is om alle zeeleeuwen te zien spelen met de golven. Golfsurfen, zoals de gids het noemt; de zeeleeuw duikt een aantal keer over dezelfde golf heen. Een vermakelijk en leuk schouwspel om te zien! Verder zien we op dit eiland de Galapagos-duif voor het eerst. 

Overigens ook leuk om te vermelden is dat wij ook veel onderwaterleven zien vanaf Xavier III en dus niet alleen tijdens snorkelen. Zo zien wij vanaf de boot namelijk vaak haaien (zwartpunt haai) en schildpadden. 

Tijdens de avond zijn we gevaren naar Isla Santiago. Tijdens deze tocht worden wij allemaal opgetrommeld omdat er walvissen nabij de boot zijn gespot. Hoewel wij deze niet hebben kunnen vastleggen hebben wij de walvissen inderdaad een aantal maal zien bovenkomen. Dit was tijdens zonsondergang wat het extra mooi maakte. 

Dag 9 (11 juni); Om 8 uur ’s ochtends zijn wij de dag gestart met een dry landing op Isla Santiago. Hierop hebben wij een wandeltocht gemaakt over verschillende soorten lava. Wij vonden dit een mooi eiland om te bezoeken en ook erg warm! 

Na deze wandeling varen wij op de terugweg langs de rand van het eiland om pinguins te spotten. Al vrij snel worden wij hierop getrakteerd:

Na deze wandeling en snack zijn wij weer voor een deep sea snorkeling voor de kust van Isla Bartolome (Sullivan Bay) gedropt. Deze snorkeltocht gaat er een zijn die wij nog lang zullen herinneren. Helaas omdat onze camera dus de geest de dag ervoor had gegeven hebben wij hiervan geen foto’s of video’s kunnen maken. Dus zullen jullie ons op ons woord moeten geloven wat wij hebben gezien. Nadat wij net in het water lagen zagen wij een Galapagos haai langs zwemmen. Ook zien wij tijdens deze snorkeltocht heel, maar dan ook echt heel, erg veel zeesterren. Waaronder zelfs een paar blauwe zeesterren die volgens onze gids heel zeldzaam blijken te zijn. Een klein stukje verderop zien wij een enorme marble ray liggen. Deze is zonder te overdrijven een meter breed. Uiteraard zien we ook weer een aantal zeeleeuwen in ons voorbij gaan. Daarnaast zien we ook nog een paar witpunt rif-haaien die aan het uitrusten zijn. Hierna houdt Carmen het voorgezien (vanuit de boot kregen wij short wetsuits, waardoor dit voor Carmen zelfs met twee wetsuits niet warm genoeg was), maar gaat Marijn nog verder op ontdekkingstocht. Hij wordt hierbij beloond op een zeeschildpad maar ook een pinguïn die langs hem schiet! En vlak voordat hij het water uitgaat ziet hij ook nog een manta rog. Als een kind zo gelukkig stapt Marijn uiteindelijk de dinghy in. 

Het middagprogramma bestond uit een bezoek aan Isla Bartolome. Het is deze dag ontzettend mooi weer wat maakt dat deze wandeling erg warm, maar juist ook ontzettend mooi is! Tijdens deze wandeling gaan wij namelijk omhoog naar een uitzichtpunt, waarbij het uitzicht heel divers is! Misschien leuk om te vermelden: op het strand dat te zien is op het uitzichtpunt is een deel van de film Master & Commander opgenomen. 

In de nacht zijn wij verder gevaren richting Puerto Ayora (Santa Cruz). Dit was onze eerste echte nachtvaart. De zee was wat onrustig, waardoor wij flink in ons bed hebben liggen meedeinen (maar nog steeds zonder ziek te worden). 

Dag 10 (12 juni); Deze ochtend stond in het teken van de ‘wisseling van de wacht’. Een flink aantal mensen verliet onze boot en hiervoor kregen wij in de middag nieuwe metgezellen terug. Een aantal jaar geleden zijn er door de bewoners van Galapagos protesten geweest, omdat de lokale bevolking niet voldoende inkomsten genereerde door de cruises/toeristen. Vanuit hier is er een wijziging geweest en moet elke cruise een keer in de vier dagen aanmeren op een bewoond eiland. Zodoende startte deze dag in Puerto Ayora (Santa Cruz), overigens ook met een nieuwe gids. In de ochtend zijn wij in Puerto Ayora naar de tortoise breading center geweest met de oude groep. Hier is, onder andere om situaties als met Lonesome George te voorkomen, een programma actief om de verschillende Galapagos schildpadden voor uitsterving te behoeden. Een mooi voorbeeld hiervan is de schildpad Diego. Op het eiland Espanola waren er een aantal jaar geleden nog totaal 12 landschildpadden: 10 vrouwtjes en 2 mannetjes. Echter waren deze mannetjes te jong om voor nageslacht te zorgen. Na lang zoeken bleek er in een dierentuin in San Diego (vandaar zijn naam) nog een landschildpad van Isla Espanola te zijn. Diego is daarna terug gebracht naar dit breading center en heeft inmiddels 800 nakomelingen op zijn naam staan. Chapeau! 

Hierna hebben wij wat vrije tijd gehad in Puerto Ayora. Omdat wij Puerto Ayora natuurlijk al eerder hadden bezocht was dit voor ons niet heel bijzonder. 

In de middag verwelkomden wij op de boot eerst de nieuwe groep met metgezellen. Hierna zijn we met z’n allen naar de highlands van Santa Cruz gegaan om de giant tortoises van Santa Cruz in het wild te zien. Er werd ons verteld dat we er met geluk een zouden zien, maar in onze beleving wemelde het van giant tortoises. 

In de nacht zijn wij van Santa Cruz naar Isla Rabida gevaren. 

Dag 11 (13 juni); Deze ochtend moesten wij, geluksvogels als wij zijn, om 6 uur acte de presence geven voor het ontbijt. Het is en blijft vakantie, of toch niet? Om 7 uur stapten wij daarna op de dinghy voor onze tweede wetlanding. Dit eiland staat bekend om zijn rode strand. En rood was het! 

Verder hebben wij op dit eiland een wandeling gemaakt naar een uitzichtpunt, waarover meerdere delen van het eiland te zien waren. Ook was er nog met welgeteld een flamingo! 

Vervolgens zijn wij kortdurend aan boort gegaan, om na de snack weer afgezet te worden op hetzelfde strand. Hier gingen wij de eerste keer snorkelen vanaf het strand. Tijdens deze snorkeltocht zien wij weer een haai, zeesterren, zeeleeuwen en ook een rog. Het is een diverse snorkeltocht, waar wij ons goed vermaken. Ook hiervan geen foto’s, maar wel herinneringen. 

In de middag zijn we naar Las Bachas beach van Santa Cruz gegaan. Dit is een erg mooi strand, maar helaas toen wij er waren meerden er ook veel mensen aan van een groot cruiseschip. Wel hebben wij hier een korte wandeling gemaakt en ter afkoeling nog kort gesnorkeld. Hierbij hebben wij vluchtig een zeeschildpad voorbij zien komen. Deze was helaas sneller weer verdwenen dan wij konden bijhouden. 

Tijdens deze nacht hebben wij een flink stuk afgelegd, namelijk vanaf het noorden van Santa Cruz, naar Isla Floreana. De zee was nogal onstuimig, waardoor dit onze zeebenen niet ten goede kwam. Maar nog steeds: geen zeeziekte, dus helemaal goed! 

Dag 12 (14 juni); We mochten uitslapen, want pas om 7 uur werden wij aan het ontbijt verwacht. Om 7:45 stapten wij in de dinghy voor een wetlanding op Isla Floreana. Wij zouden op een zogenaamd olijfgroen strand uitstappen, met een beetje fantasie is dat ervan te maken. 

De wandeling die wij op dit eiland maakten was niet erg spannend. We hebben niet veel nieuwe dingen gezien, behalve een aantal flamingo’s. 

Ook is er een zwart strand dat op dit eiland, maar dit strand zit helaas niet bij onze cruise inbegrepen en is daarmee off limits. 

De snorkel in de ochtend betrof weer een deep sea snorkel, waarbij de zee behoorlijk ruig was. Gelukkig merkten wij daar eenmaal in het water niet zo veel van. Deze snorkeltocht was langs Champions Islet. Dit eiland heeft een rotsformatie, waarbij de snorkeltocht dus langs een vrij steile rotswand ging. Bij deze tocht hebben wij enorm veel zeeleeuwen gezien. Vooral het laatste deel betrof een soort inham, waar enorm veel jongere zeeleeuwen met ons aan het spelen waren. Zoals jullie weten had onze onderwatercamera het begeven, maar een Zweedse familie had een tweede onderwaterhoesje voor hun telefoon mee. Zij waren zo lief deze aan ons uit te lenen! Vandaar dus toch nog wat onderwaterbeelden. 

Kijk vooral het filmpje dat wij hebben geüpload van de spelende zeeleeuwen!

Overigens benieuwd naar hoe wij shinen in de wetsuits?

Nadat Marijn op de boot de wetsuits wilde ophangen, zag hij een ijzeren beugel over het hoofd. Hierdoor stootte hij zijn oog behoorlijk wat, gelukkig viel de uiteindelijke fysieke schade mee. Een klein wondje en een blauw oog. Maar zoals Marijn zelf zegt: ‘je had de ander moeten zien..’ 

In de middag zijn wij naar Post Office Bay gegaan: hier kan je een kaartje op de post doen, zonder postzegel. Het idee is dan dat er een keer iemand langskomt bij Post Office Bay en dit kaartje voor jou op het adres kan afleveren. Ook wij hebben nu een kaartje op zak die wij in Amsterdam gaan afleveren. Daarnaast hebben wij ook een kaartje op de bus gedaan. Voor wie laten wij nog even als verassing! Op het strand besluit Carmen om niet nog een keer te gaan snorkelen (het was haar net iets te koud..), Marijn daarentegen duikt met Tijn het water in. Tijn en Josje zijn met de tweede lichting op de boot aangekomen en bezitten dezelfde goede humor als wij. Zij komen uit Utrecht en uit een ver verleden kennen Carmen en Tijn elkaar zelfs nog! 

Tijdens de snorkeltocht met Tijn ziet Marijn nog een zeeschildpad op de bodem rusten. Bijna twee minuten lang kan Marijn de zeeschildpad filmen. Ook zien ze nog een zeeschildpad, die ze helaas niet kunnen bijhouden. 

In de avond werden wij op de boot getrakteerd op een prachtige zonsondergang! Zo eentje voor in de boeken: 

In de nacht hebben wij de oversteek gemaakt naar Isla Espanola. Dit was een stuk minder lang varen en ook een stuk minder onrustig. 

Dag 13 (15 juni); Wederom werden wij om 6 uur aan het ontbijt verwacht. Om 7 uur meerden wij middels een drylanding aan bij Punta Suarez op Isla Espanola. Op dit eiland hebben wij de meest actieve hike gemaakt (alhoewel deze voor onze maatstaven niet eens heel erg intensief was). Deze hike was echter wel heel erg leuk, we hebben namelijk ontzettend veel wildlife gezien, maar ook de natuur was prachtig! 

De hike werd geopend door de eerste zeeleguanen, die op dit eiland anders van kleur zijn. Ze zijn namelijk normaal gesproken rood met zwart, maar tijdens het paarseizoen kleuren de mannetjes groen met rood. Hoewel wij niet in het juiste seizoen waren, geeft onderstaande foto wel een goed idee: 

Daarnaast was de missie tijdens deze hike de Galapagos Albatros te spotten. Hoewel ons ook hierbij werd verteld dat we geluk moesten hebben, hebben wij ook dit dier in grote getalen gezien. 

Hierna kwamen wij uit bij een prachtig uitzichtpunt, hierbij laten wij de foto’s voor zich spreken: 

Ook zien wij vanuit dit uitzichtpunt zeeleguanen zwemmen! Wat bewegen ze zich in het water met speels gemak voort! 

Het laatste onderdeel van deze hike staat in het teken om de Nazca Boobie te zien. Een van de drie soorten boobies die op de Galapagos eilanden voorkomt. Wel is dit de enige soort die endemisch is voor de Galapagos eilanden. 

Hierna breekt het moment aan van onze laatste snorkeltocht, in de buurt van Garner Bay. Wederom een deep sea snorkeling. Deze snorkeltocht stelt eigenlijk, hoe verwend dit ook klinkt, niet heel erg veel voor. De locatie zelf is wel heel mooi, omdat we steeds de mogelijkheid hebben een soort grot in te gaan. Echter qua onderwaterleven is er vrij weinig (anders dan zeeleeuwen) te zien. Daarnaast worden wij al na een half uur het water uit geroepen. Gelukkig hebben we wel heel veel prachtige snorkeltochten in onze herinnering! 

In de middag zetten wij voet aan land op Gardner Bay. Wat is het hier mooi! In 2017 behoorde dit strand bij de mooiste 10 stranden ter wereld en wij begrijpen gelijk waarom! Helaas zitten de weergoden ons niet mee en begint het zelfs voor de eerste keer dat wij op Galapagos zijn te regenen! Echter laat Marijn zich niet uit het veld slaan: op het moment dat de eerste mensen ‘de handdoek in de ring gooien’ en teruggaan naar de boot, duikt hij het water in. Hierna volgen nog een aantal mensen hem, waaronder op aandringen van Marijn ook Carmen. 

p.s. zie hier Marijn zijn nieuwe zwembroek! 

In de avond varen wij van Isla Espanola naar Isla San Cristobal. De laatste tocht voor ons met Xavier III. 

Dag 14 (16 juni); De laatste ochtend breekt aan! Om 8 uur ’s ochtends staan wij klaar om met de dinghy’s naar het vaste land te gaan. Het laatste onderdeel op het programma van de cruise is een bezoek aan de interpretation center. Hierbij krijgen wij uitleg over hoe Galapagos is ontstaan en met welke problemen het kampt. Heel eerlijk: dit had voor ons niet aan het einde van de cruise als onderdeel hoeven zitten. Aangezien onze beiden gidsen ons hierover al uitgebreid informatie hebben gegeven, voelt dit voor ons als mosterd na de maaltijd. Marijn staat dan ook als eerste weer buiten. Carmen grijpt deze kans aan om haar Spaans met de uitlegborden weer op te krikken. Na dit bezoek zit de cruise er voor ons helaas op. Onze bagage wordt aan land gebracht en daarmee nemen wij afscheid van de groep en van onze gids. Na 8 dagen toch wel gek om weer ‘vrij’ te zijn. 

Nadat wij in ons hostel zijn ingecheckt zijn wij naar het hostel van Tijn en Josje toegegaan, waarna wij met hun een korte hike zijn gaan maken. Vlak voordat wij deze hike starten lopen wij langs een toch wel heel bijzonder vermakelijk tafereel. Op een van de terrasstoelen ligt een zeeleeuw, let wel: met kussentje! Wij zijn zo vrij ook aan tafel bij te schuiven en leggen hier ons eerste familieportret vast: 

Ook vandaag zit het weer niet helemaal mee, waardoor het uitzichtpunt niet helemaal tot zijn recht komt. Daarom besluiten wij in de middag met z’n vieren ‘door te zakken’, op budget uiteraard. 

De volgende dag vliegen Tijn en Josje weer terug naar het vaste land (Quito) en daarom nemen wij in de avond alvast afscheid van ze. 

Dag 15 (17 juni); Onze laatste volledige Galapagos dag beginnen wij met het scoren van een aantal souvenirs. Want ja, wanneer ben je nou op de Galapagos eilanden? Hierna besluiten wij, aangezien het vandaag wel prachtig weer is, naar het strand La Loberia te gaan. Dit strand ligt op ongeveer 40 minuutjes lopen en is een wat kleiner strand. Met, je raadt het al: zeeleeuwen! Ook laat hier af en toe vanuit het water een zeeschildpad zijn koppie zien. Wij dippen hier af en toe het water in, maar echt rustig water om te zwemmen is het helaas niet. Omdat zonnen dicht bij de evenaar toch een vak apart is (lees: je verbrandt echt heel snel), besluiten wij na zo’n 3 uur terug te gaan naar ons hostel. Na een lekkere douche trakteren wij onszelf op een laatste Galapagonese alcoholische versnapering (zoals Carmen dit noemt) en een heerlijke maaltijd. 

Dag 16 (18 juni); Na ruim twee fantastische weken komt dan toch echt een einde aan deze droom. Om half 1 lokale tijd vliegen wij weer via Guayaquil terug naar Quito. Vanuit hier vliegen wij de volgende dag door naar Colombia. Maar hierover in de volgende blog meer! 

Liefs Marijn & Carmen